camperhuur rond San Pedro
Door: jan
26 Februari 2015 | Chili, San Pedro de Atacama
we waren er van overtuigd dat we dit verslag al geplaatst hadden
Hierkomt ie dan alsnog
Dinsdag 17 februari Campertour Laguna de Chaxa.
Het is zover we gaan het campertje halen om de komende 6 dagen de woestijn mee te verkennen. Bij het kantoor van Wicked de nodige papieren ingevuld en de inhoud van de camper gecontroleerd. Het is geen grote Amerikaans bakbeest maar een bescheiden busje met twee zitbanken om te bouwen tot twee slaapplaatsen, een mobiel gaspitje en een bak met bestek, pannen en lepels etc. Het leuke van dit alles is dat het campertje "Rolling Stones " heet. Dus nu gaan er twee ouw Riethovense debberkes als hippie door de woestijn van Chili rijden, het enige wat er nog ontbreekt is een jointje. Na afgetankt te hebben zijn we aangereden. De avond van te voren de route wat doorgenomen die we evt. zouden kunnen rijden. Eerst naar laguna Tebinquiche gereden, tussendoor gestopt bij een zoetwaterbron waar je kon zwemmen, hier hebben we onze lunch genomen de klapstoeltjes uitgeladen en tafel gedekt en genieten maar. Laguna Tabinquiche is een zoutwater meer , alles in deze omgeving is omgeven met zout. Daarna naar het dorpje Toconao waar we naar de Valle de Jerre wilden, een oase in de woestijn, altijd een opmerkelijk fenomeen. Nadien doorgereden naar Laguna Chaxa wederom een zoutvlakte en bij behorend meer. Hier leven vier verschillende flamingo's . We besloten om op deze plek te overnachten bij de laguna. Een geweldige plaats om hier alleen te zijn, we hebben navraag gedaan of het mocht, het was geen probleem als je maar aan de gestelde regels houd. Alleen de poort gaat dicht en morgenochtend om 8.30 uur weer open, voor ons geen probleem. Hebben we vanavond de flamingo's en het meer geheel voor ons alleen. Vanavond voor de eerste maal gekookt, de vegetarische macaroni was overheerlijk, wel wat provisorisch maar voor de rest verliep het prima. Vanavond de zonsondergang gezien, je ziet de omgeving en de bergen steeds van kleur veranderen. Geweldig mooi, na de zonsondergang verdwenen al de mensen snel naar huis. Om 20.30 uur hadden we het rijk alleen. Samen de sterrenhemel bewonderd die in alle schoonheid zich liet zien.
Woensdag 18 Februari campertour Laguna Miscanti , Miniques, Tuyajto
Vannacht prima geslapen in ons campertje, vanmorgen de zon op zien komen en lekker ontbeten voordat er iemand was. De kleuren zijn totaal anders in de morgen dus nog even naar de flamingo's. Om 8.30 uur kwam er een stoot busjes aan dus zijn wij maar vertrokken. We gingen vandaag op pad voor het bezoeken van enkele meren,hiervoor dienen we naar een hoogte te klimmen van 4000 meter. Het is hier beduidend koeler en je krijgt last van meer benauwdheid. De meren Msicanti en Miniques lagen in een prachtige bergketen waardoor het uitzicht perfect was. We trekken nogal wat aandacht met ons karretje, vele mensen stellen vragen hierover.
Nadien verder gereden door een steeds mooier wordend landschap. Op naar Laguna Tuyajto . Helaas werd de weg steeds slechter en de wasbordjes werden steeds heftiger, na 18 km. besloten om terug te gaan omdat " Rolling Stone" dan anders geen schokbrekers meer overgehad. Doorgereden over verharde weg naar onze eindbestemming waar we weer eindigde na 22 km zand/gravelweg bij Tebinquiche Springs, een kleine maar diepe zoetwaterbron waar men in kan zwemmen. Vele dagtoeristen komen dat dus ook doen.
Onderweg vos, verschillende vogels en kleine lama's gezien. Het landschap van de woestijn kent ook verschillende vormen. Van ruig, liefelijk, allerlei kleuren en gesteente. Hier en daar verstopt prachtige laguna's. Elke dag is weer een belevenis en "Rolling stones" doet zijn best om deze ons te doen beleven.
Donderdag 19 februari Campertour Tebinquiche Springs - Geisers Del Tatio
Vannacht weer goed geslapen bij Tebinquiche Springs, gisterenavond flinke bliksemflitsen boven de Andes maar geen regen. Wel vannacht om 1.30 uur een grootse sterrenhemel gezien, een licht massa, daarbij als het hier donker is dan kun je ook zeggen dat het donker is. In de verre verte zie je enkele lampen van dorpjes. Het zicht is hier km. ver omdat er geen smog of dergelijk is en natuurlijk door de hoge ligging. Eergisteren en gisteren richting het zuiden gereden en nu op naar het noorden richting Boliviaanse grens met als einddoel deTatio geisers op een hoogte van 4000 meter. Deze zijn omringd met vulkanen in hoogte variërend tussen de 5419 en de 5890 meter allen bedekt met sneeuwtoppen. Onderweg wederom door grandioze bergpassen gereden en " Rolling Stones" moest flink werken voor z'n geld. We passeerde onderweg de Canon de Guatin. Een gebied wat bekend staat om zijn enorme hoge cactussen. Deze zijn wel vier mensenlengte lang. Door dit gebied gelopen, daar was ook nog een groene strook groen omdat er een riviertje doorheen liep. Hier zagen we nog vele soorten vogels die hier natuurlijk goed gedijen. Het weer is zonnig maar de temperatuur steeds lager, hoe hoger je komt.
Onderweg kwamen we in een vallei deze was prachtig groen tegen het roodbruin van de bergen ook hier lag een piepklein dorpje Machuca, hier stonden enkele huisjes en een oud kerkje vanaf een ansichtkaart hier naar toe geprojecteerd. Nadien de pas verder gereden die als maar mooier en mooier werd, we vielen van de ene in de andere verbazing. De bergen werden nog hoger en de toppen nog witter van de sneeuw. Uiteindelijk kwamen we bij de geisers van Del Tatio aan, warm waterbronnen met een temperatuur tussen 85 en 100 graden. Er zijn 62 geisers op dit veld en wel honderd stuks gaten waar kokend heet water staat te borrelen.
In de morgen om 7.30 uur begint deze te spuiten, er zijn dan drommen mensen die dit spektakel willen meemaken. Alleen je moet er wat voor over hebben dus om 4.30 uur je bed uit. Wij hebben daar geen problemen mee want we staan met ons campertje al op de parkeerplaats lekker beschut tegen het entree.
Samen nog een rondje gelopen over het terrein van de geisers we liepen daar alleen, en enkele auto die de plaatsen afreed. Wel merk je dat je op hoogte zit, wat ligt in het hoofd en wat meer last van kortademigheid.
De geisers van Del Tatio zijn de hoogste qua ligging ze liggen op 4320 meter op de Altiplano, ofwel het hoogste niveau wat je kunt bereiken in de Andes, hoger kun je niet met de auto, op deze plek dan. Nou morgen dan naar de spuiter gaan kijken!!
Vrijdag 20 februari campertour Geiser Del Tatio -
Deze nacht was koud het had enkele graden gevroren, maar we waren goed voorzien met de juiste kleding aan hielden we het warm. Alleen de binnenkant van " Rolling Stones"was bevroren dus Petra kreeg een koude rug. In de ochtend kwamen de eerste toeristen al aan om naar de geisers te kijken, en grote stroom autobussen, minibusjes en personen auto passeren dan de kassa. Ze rijden naar de parkeerplaatsen om de geisers in werking te zien komen. In de loop van een uur veranderd het gehele veld van verschillende hectare in een groot stoomveld. Overal zie je de stoompluimen omhoog komen en per minuut worden het er steeds meer. Rond 9 uur is dit fenomeen voorbij, de geisers houden op met werken en de stoompluimen worden terug gebracht naar nul. Het gehele circus gaat dan weer richting de uitgang en om 10 uur is alles weer leeg en verlaten. Het is een indrukwekkend schouwspel maar we hadden verwacht grote spuitwater pluimen te zien. Maar uiteindelijk wel de moeite waard.Op naar Chiu Chiu, een plaatsje met het oudste kerkje van Chili, de weg was eerst door het hooggebergte waar je afzakte naar de laagvlakte met alleen zand, zand en zand. Via Calama richting vallei van de maan gereden ofwel Valle De Luna. het was niet onze meest opwindende dag. Maar het sluitstuk de Valle de la Luna was onwerkelijk zo mooi. Net of in op mars was in een onwerkelijk decor. Hier wat rondgewandeld en om 19.30 uur naar de zonsondergang gaan kijken. Het gehele gebergte kreeg een dieprode kleur. Nadien ons camperke neer gezet bij de parkeerplaats van Luna. Hier stonden 2 Franskes ook met hun Wicked jeep, nog wat ideeën uitgewisseld.
Zaterdag 21 februari Campertour Valle de La Luna - Valle de la Muerte - Zandduinen.
Vandaag onze laatste dag campertour met "onze Rolling Stones". we zijn nu vijf dagen met het camperke op tour geweest. Het was basic, zonder douche, slapen onderweg in het wild, toiletgebruik bij visitorcenter of in de natuur. Het water is hier zeer schaars dus we hebben met weinig water veel moeten doen. Het was geweldig om te doen omdat je onderweg zoveel ziet en van de ene in de andere verbazing valt door al het moois wat je ziet. Je kunt stoppen waar je wilt, zet wat koffie op je kookpitje en kookt eten wanneer je zin hebt. Na zo'n vijf dagen mis je toch wel een douche en wat water over je heen maar zoals mijn broer zaliger al aangaf: "Ut zen smeerlappe die zun aige wasse". Soms had hij wel eens gelijk. We kunnen met heel wat minder water als het moet.
In die vijf dagen hebben we een diversiteit van woestijn gezien, van hoog, woest, groene oase, ruig, liefelijk, vlak, warm, koud, hitte, vorst, vele vogels en lama's en veel,veel,veel heel veel zand in alle kleuren. Onze laatste dag besteed aan het bezoeken van Valle de la Muerte ofwel vallei des doods, de zandduinen waarvan men kunt zand surfen en de bergen van het zout. Dit lekker te voet gedaan het was bij de start behaaglijk warm. De vallei des doods wordt zo genoemd omdat er daadwerkelijk niets groeit alles is steen en zand verder niets. Maar er door heen wandelen blijft zalig omdat je in je een andere wereld waant. Onderweg waren enkele organisaties beIg met zand surfen van grote zand duinen. Het zou een adrenaline kick moeten geven maar de meeste lagen na enkele meters alweer met hun neus in het fijne duinzand. Een enkele zoefde maar rechtstreeks omlaag met een niet te hoge snelheid. We hebben rond vijf uur in deze vallei doorgebracht. Weer bijzonder en totaal anders, nadien het camperke schoon gemaakt en een lekker hostel gezocht om eens lekker te douchen en op te frissen. Al dat zand gaat alleen maar schuren.
Ons camper avontuur zit er op de "Rolling stones" heeft zich goed gehouden al hebben we hem enkele malen flink moeten laten werken en heeft ons 887 km door de woestijn geholpen. De auto's hier hebben beduidend meer te verduren als in ons Nederland. Daarom rijdt 90 procent een 4 wheel drive. Morgen met de bus naar onze Arica de noordelijkste kustplaats en tevens de laatste plaats in Chili. Daar steken we de grens naar Peru over.
Hierkomt ie dan alsnog
Dinsdag 17 februari Campertour Laguna de Chaxa.
Het is zover we gaan het campertje halen om de komende 6 dagen de woestijn mee te verkennen. Bij het kantoor van Wicked de nodige papieren ingevuld en de inhoud van de camper gecontroleerd. Het is geen grote Amerikaans bakbeest maar een bescheiden busje met twee zitbanken om te bouwen tot twee slaapplaatsen, een mobiel gaspitje en een bak met bestek, pannen en lepels etc. Het leuke van dit alles is dat het campertje "Rolling Stones " heet. Dus nu gaan er twee ouw Riethovense debberkes als hippie door de woestijn van Chili rijden, het enige wat er nog ontbreekt is een jointje. Na afgetankt te hebben zijn we aangereden. De avond van te voren de route wat doorgenomen die we evt. zouden kunnen rijden. Eerst naar laguna Tebinquiche gereden, tussendoor gestopt bij een zoetwaterbron waar je kon zwemmen, hier hebben we onze lunch genomen de klapstoeltjes uitgeladen en tafel gedekt en genieten maar. Laguna Tabinquiche is een zoutwater meer , alles in deze omgeving is omgeven met zout. Daarna naar het dorpje Toconao waar we naar de Valle de Jerre wilden, een oase in de woestijn, altijd een opmerkelijk fenomeen. Nadien doorgereden naar Laguna Chaxa wederom een zoutvlakte en bij behorend meer. Hier leven vier verschillende flamingo's . We besloten om op deze plek te overnachten bij de laguna. Een geweldige plaats om hier alleen te zijn, we hebben navraag gedaan of het mocht, het was geen probleem als je maar aan de gestelde regels houd. Alleen de poort gaat dicht en morgenochtend om 8.30 uur weer open, voor ons geen probleem. Hebben we vanavond de flamingo's en het meer geheel voor ons alleen. Vanavond voor de eerste maal gekookt, de vegetarische macaroni was overheerlijk, wel wat provisorisch maar voor de rest verliep het prima. Vanavond de zonsondergang gezien, je ziet de omgeving en de bergen steeds van kleur veranderen. Geweldig mooi, na de zonsondergang verdwenen al de mensen snel naar huis. Om 20.30 uur hadden we het rijk alleen. Samen de sterrenhemel bewonderd die in alle schoonheid zich liet zien.
Woensdag 18 Februari campertour Laguna Miscanti , Miniques, Tuyajto
Vannacht prima geslapen in ons campertje, vanmorgen de zon op zien komen en lekker ontbeten voordat er iemand was. De kleuren zijn totaal anders in de morgen dus nog even naar de flamingo's. Om 8.30 uur kwam er een stoot busjes aan dus zijn wij maar vertrokken. We gingen vandaag op pad voor het bezoeken van enkele meren,hiervoor dienen we naar een hoogte te klimmen van 4000 meter. Het is hier beduidend koeler en je krijgt last van meer benauwdheid. De meren Msicanti en Miniques lagen in een prachtige bergketen waardoor het uitzicht perfect was. We trekken nogal wat aandacht met ons karretje, vele mensen stellen vragen hierover.
Nadien verder gereden door een steeds mooier wordend landschap. Op naar Laguna Tuyajto . Helaas werd de weg steeds slechter en de wasbordjes werden steeds heftiger, na 18 km. besloten om terug te gaan omdat " Rolling Stone" dan anders geen schokbrekers meer overgehad. Doorgereden over verharde weg naar onze eindbestemming waar we weer eindigde na 22 km zand/gravelweg bij Tebinquiche Springs, een kleine maar diepe zoetwaterbron waar men in kan zwemmen. Vele dagtoeristen komen dat dus ook doen.
Onderweg vos, verschillende vogels en kleine lama's gezien. Het landschap van de woestijn kent ook verschillende vormen. Van ruig, liefelijk, allerlei kleuren en gesteente. Hier en daar verstopt prachtige laguna's. Elke dag is weer een belevenis en "Rolling stones" doet zijn best om deze ons te doen beleven.
Donderdag 19 februari Campertour Tebinquiche Springs - Geisers Del Tatio
Vannacht weer goed geslapen bij Tebinquiche Springs, gisterenavond flinke bliksemflitsen boven de Andes maar geen regen. Wel vannacht om 1.30 uur een grootse sterrenhemel gezien, een licht massa, daarbij als het hier donker is dan kun je ook zeggen dat het donker is. In de verre verte zie je enkele lampen van dorpjes. Het zicht is hier km. ver omdat er geen smog of dergelijk is en natuurlijk door de hoge ligging. Eergisteren en gisteren richting het zuiden gereden en nu op naar het noorden richting Boliviaanse grens met als einddoel deTatio geisers op een hoogte van 4000 meter. Deze zijn omringd met vulkanen in hoogte variërend tussen de 5419 en de 5890 meter allen bedekt met sneeuwtoppen. Onderweg wederom door grandioze bergpassen gereden en " Rolling Stones" moest flink werken voor z'n geld. We passeerde onderweg de Canon de Guatin. Een gebied wat bekend staat om zijn enorme hoge cactussen. Deze zijn wel vier mensenlengte lang. Door dit gebied gelopen, daar was ook nog een groene strook groen omdat er een riviertje doorheen liep. Hier zagen we nog vele soorten vogels die hier natuurlijk goed gedijen. Het weer is zonnig maar de temperatuur steeds lager, hoe hoger je komt.
Onderweg kwamen we in een vallei deze was prachtig groen tegen het roodbruin van de bergen ook hier lag een piepklein dorpje Machuca, hier stonden enkele huisjes en een oud kerkje vanaf een ansichtkaart hier naar toe geprojecteerd. Nadien de pas verder gereden die als maar mooier en mooier werd, we vielen van de ene in de andere verbazing. De bergen werden nog hoger en de toppen nog witter van de sneeuw. Uiteindelijk kwamen we bij de geisers van Del Tatio aan, warm waterbronnen met een temperatuur tussen 85 en 100 graden. Er zijn 62 geisers op dit veld en wel honderd stuks gaten waar kokend heet water staat te borrelen.
In de morgen om 7.30 uur begint deze te spuiten, er zijn dan drommen mensen die dit spektakel willen meemaken. Alleen je moet er wat voor over hebben dus om 4.30 uur je bed uit. Wij hebben daar geen problemen mee want we staan met ons campertje al op de parkeerplaats lekker beschut tegen het entree.
Samen nog een rondje gelopen over het terrein van de geisers we liepen daar alleen, en enkele auto die de plaatsen afreed. Wel merk je dat je op hoogte zit, wat ligt in het hoofd en wat meer last van kortademigheid.
De geisers van Del Tatio zijn de hoogste qua ligging ze liggen op 4320 meter op de Altiplano, ofwel het hoogste niveau wat je kunt bereiken in de Andes, hoger kun je niet met de auto, op deze plek dan. Nou morgen dan naar de spuiter gaan kijken!!
Vrijdag 20 februari campertour Geiser Del Tatio -
Deze nacht was koud het had enkele graden gevroren, maar we waren goed voorzien met de juiste kleding aan hielden we het warm. Alleen de binnenkant van " Rolling Stones"was bevroren dus Petra kreeg een koude rug. In de ochtend kwamen de eerste toeristen al aan om naar de geisers te kijken, en grote stroom autobussen, minibusjes en personen auto passeren dan de kassa. Ze rijden naar de parkeerplaatsen om de geisers in werking te zien komen. In de loop van een uur veranderd het gehele veld van verschillende hectare in een groot stoomveld. Overal zie je de stoompluimen omhoog komen en per minuut worden het er steeds meer. Rond 9 uur is dit fenomeen voorbij, de geisers houden op met werken en de stoompluimen worden terug gebracht naar nul. Het gehele circus gaat dan weer richting de uitgang en om 10 uur is alles weer leeg en verlaten. Het is een indrukwekkend schouwspel maar we hadden verwacht grote spuitwater pluimen te zien. Maar uiteindelijk wel de moeite waard.Op naar Chiu Chiu, een plaatsje met het oudste kerkje van Chili, de weg was eerst door het hooggebergte waar je afzakte naar de laagvlakte met alleen zand, zand en zand. Via Calama richting vallei van de maan gereden ofwel Valle De Luna. het was niet onze meest opwindende dag. Maar het sluitstuk de Valle de la Luna was onwerkelijk zo mooi. Net of in op mars was in een onwerkelijk decor. Hier wat rondgewandeld en om 19.30 uur naar de zonsondergang gaan kijken. Het gehele gebergte kreeg een dieprode kleur. Nadien ons camperke neer gezet bij de parkeerplaats van Luna. Hier stonden 2 Franskes ook met hun Wicked jeep, nog wat ideeën uitgewisseld.
Zaterdag 21 februari Campertour Valle de La Luna - Valle de la Muerte - Zandduinen.
Vandaag onze laatste dag campertour met "onze Rolling Stones". we zijn nu vijf dagen met het camperke op tour geweest. Het was basic, zonder douche, slapen onderweg in het wild, toiletgebruik bij visitorcenter of in de natuur. Het water is hier zeer schaars dus we hebben met weinig water veel moeten doen. Het was geweldig om te doen omdat je onderweg zoveel ziet en van de ene in de andere verbazing valt door al het moois wat je ziet. Je kunt stoppen waar je wilt, zet wat koffie op je kookpitje en kookt eten wanneer je zin hebt. Na zo'n vijf dagen mis je toch wel een douche en wat water over je heen maar zoals mijn broer zaliger al aangaf: "Ut zen smeerlappe die zun aige wasse". Soms had hij wel eens gelijk. We kunnen met heel wat minder water als het moet.
In die vijf dagen hebben we een diversiteit van woestijn gezien, van hoog, woest, groene oase, ruig, liefelijk, vlak, warm, koud, hitte, vorst, vele vogels en lama's en veel,veel,veel heel veel zand in alle kleuren. Onze laatste dag besteed aan het bezoeken van Valle de la Muerte ofwel vallei des doods, de zandduinen waarvan men kunt zand surfen en de bergen van het zout. Dit lekker te voet gedaan het was bij de start behaaglijk warm. De vallei des doods wordt zo genoemd omdat er daadwerkelijk niets groeit alles is steen en zand verder niets. Maar er door heen wandelen blijft zalig omdat je in je een andere wereld waant. Onderweg waren enkele organisaties beIg met zand surfen van grote zand duinen. Het zou een adrenaline kick moeten geven maar de meeste lagen na enkele meters alweer met hun neus in het fijne duinzand. Een enkele zoefde maar rechtstreeks omlaag met een niet te hoge snelheid. We hebben rond vijf uur in deze vallei doorgebracht. Weer bijzonder en totaal anders, nadien het camperke schoon gemaakt en een lekker hostel gezocht om eens lekker te douchen en op te frissen. Al dat zand gaat alleen maar schuren.
Ons camper avontuur zit er op de "Rolling stones" heeft zich goed gehouden al hebben we hem enkele malen flink moeten laten werken en heeft ons 887 km door de woestijn geholpen. De auto's hier hebben beduidend meer te verduren als in ons Nederland. Daarom rijdt 90 procent een 4 wheel drive. Morgen met de bus naar onze Arica de noordelijkste kustplaats en tevens de laatste plaats in Chili. Daar steken we de grens naar Peru over.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
