vierde weekend

Zaterdag 21 en zondag 22 maart. PISAQ.

Het is weekend en weer tijd voor ons zelf en om andere dingen te doen. we hebben de boleto (toegangsbewijs) Turistico de Cusco nog voor het bezoeken van museums en Inca bezienswaardigheden. Het is tien dagen geldig dus hierin de twee weekenden laten vallen. Meestal doen de reguliere toeristen deze bezienswaardigheden in een dag, men rijd dan met een bus de gehele dag rond langs deze bijzondere plekken. Wij hebben het geluk om het rustig aan mogen doen en er vijf weekenden voor te hebben. Wij vinden het prettig om het rustig aan te doen en nadien met een wandeling af te sluiten, dan ziet men het meest van het dagelijks leven hier.
Vandaag naar Pisaq waar citadel ruïnes van de Inca te bezoeken is, wederom met de bus ernaar toe en vanuit het dorpje met een taxi naar boven laten brengen. Een afstand van 10 km. Je rijdt over slingerwegen omhoog door het altijd prachtige Andesgebergte en we zagen weer vele terrassen liggen, door de Inca's aangelegd. Het blijft een wonder dat dit na 800 jaar nog steeds in tact is. Hier en daar zie je wel dat het gestut is maar voor de rest degelijk gemaakt.
We liepen een pad via de hoofdingang naar de citadel boven tegen een berghelling aan, hier stonden nog restanten van huizen en tempels. Ook is er altijd een zonnetempel omdat de Inca's geloofde dat er een zonnekoning c.q god was. Nadien via een stenen pad naar beneden gelopen waar we de meest mooie vergezichten voor ons zagen. Alles vers groen met nog met vele bloemen en planten, onderweg gedurende de twee uur durende wandeling nog verschillende inca restanten gezien. Verschillende malen gaan zitten om de schoonheid van de omgeving in ons op te laten nemen. Je kunt het pad ook andersom lopen, vanuit het dorp Pisaq vertrekken en naar de citadel lopen, dit is ongeveer drie uur klimmen. Maar zeker de moeite waard!
Uiteindelijk kwamen we in de marktstraat uit waar de rust werd verbroken door graag verkopende mensen.
Tevreden naar huis gereisd, in de avond lekker uit eten geweest in een van de beste restaurant van Urubamba. Dit hadden we nog te goed voor ons 34e huwelijksdata viering. het was superlekker en de wijn heerlijk. Sinds lange tijd weer eens voor Europese prijs gegeten.
Het valt ons op dat de dorpjes en steden in Peru een steeds zelfde structuur hebben, het stratenplan ( Calle ) is gebaseerd op het Amerikaans model. Dus allemaal blokken, erg eenvoudig om de weg te vinden. Daarbij heeft elk dorp of stad een centraal plein met de naam Plaza de Armas ( plein van de strijd )waar meestal de kerk of kathedraal staat, gemeentehuis etc. Vaak de ontmoetingsplaats voor de plaatselijke bevolking en zijn er belangrijke evenementen, dan vinden deze hier plaats. Deze pleinen zijn meestal sfeervol ingericht met bomen en standbeelden en omringd met vele bankjes. De ontmoetingsplaats voor vele, hier wordt ook in de avond geflaneerd om gezien te worden of een praatje met iemand aan te gaan. Met vele straatverkopers die met hun karretjes of rondlopend met etenswaar de mensen voorzien van eten en drinken. Op zondag lekker boven op ons eenvoudig terras in de zon ontbeten, nadien rustig aan gedaan, wat gewinkeld en ons 8e en laatste boek bijna uit gelezen. In de middag een korte bergwandeling gemaakt, verder zondag gehouden. Op naar de laatste week van onze drie maanden vakantie, deze nog netjes en goed afronden in het project we hebben nog genoeg om handen. Zoals Wimmie zei: " Jullie beiden zien altijd werk".